دوست

کسی بی خبر آمد 

مرا دست خودم داد 

کسی مثل خودم غم 

کسی مثل خودم شاد 

کسی مثل پرستو در اندیشه ی پرواز 

کسی بسته و آزاد 

اسیر قفسی باز 

کسی خنده کسی غم کسی شادی و ماتم 

کسی ساده کسی صاف 

کسی درهم و برهم 

کسی پر ز ترانه 

کسی مثل خودم لال 

کسی سرخ و رسیده 

کسی سبز کسی کال 

کسی مثل تو ای دوست 

مرا یک شبه رویاند 

کسی مرثیه آورد 

برای دل من خواند 

من از خواب پریدم 

شدم یک غزل زرد 

و یک شاعر غمگین 

مرا زمزمه میکرد...